Bir
zamanlar
İyi
arkadaştık seninle
Dolu,
dolu günlerimiz geçer
Aynı
evi paylaşır,
Beraber
yer içer
Aynı
sokakları dolaşır
Hüzünleri
ortakyaşar
Sevinçlerle
coşardık.
Birimizin
sıkıntısına
İkimiz
birden koşardık
Fakirlik
yanımızdaydı
Heyecan
sa kanımızdaydı.
Gelecek
için hayaller kurarken
Sıkıntılara
eyvallah demezdik
Soğuk
kapımızdan gitmezdi.
Uzun
kış
gecelerinde titrerken
Umutlarımız
bitmezdi.
İki
yakın dosttuk seninle
Aynı
okulun talebesiydik
Benzer
duyguların divanesiydik
Stresli
ortamlarda bile
Belirli
sokakların abonesiydi.
Şehir
turlarımız olurdu akşamlar
Avare,
avare dolaşır
dururduk
Boşalan
kaldırımlarda
yalnız
hisseder kendimizi
Şarkılar söylerdik
Sonrada aklımıza geleni savururduk.
Çoğu
gece uyumadan sabahlar
Beraber
ağlar
beraber gülerdik.
İyi
bir arkadaştık
seninle
Çocukken
tanışmasak
bile
Aynı
memleketliydik
Kültürümüzde
birdi
İnançlarımızda öyle
Aynılarımız
pek çoktu
Sen
biraz havai idin
Çevrene
çabuk alışır
Folklor
oynar
Kılıç
kalkan savururdun.
Ben
sana göre
Daha
köylüce idim
Daha
az konuşur
Geç
alışır
Dersine
çok çalışır
İyi
problem çözer
Aynı
zamanda
Duygularıyla
çarpışır
Bir
halim vardı.
Kızlara
ders verirken
Güzeline
aşık olur
Ayrı
kalırsam eğer
Öleceğimi
sanırdım
Onlara
hislerimi
Şiirlerle
anlatırdım.
Birbirini
tamamlayan
İki
yakın dosttuk seninle
Oyunlar
düzenler oynardık
Geleceğin
planını kurar
Birbirimizi
kollardık.
Dostluğumuz
için
Kendimizi
feda ederdik.
Göz kırpmadan
Ölümüne
giderdik.
Bir
yaz tatilinde
Değişimin
ilk temelini attın
Evliliğe
merhaba deyince
Bir
anda her şeyi unuttun
Ankara
dan ayrılıp
Bursayı
mekan tuttun
Evlilik
değiştirdi
seni
Göstermez
oldun kendini
Yollarını
ayırdın
Unutur
gibi davrandın
Bir
gittin bir daha sormadın
Selam
aldın göndermedin
Durumunu
bildirmedin
Kaç
kez ziyaretine geldim
Bir
karşılık veremedin
Yıllar
sonra bir gün
Bir
ofis önünde karşılaştık
Birkaç
saniye bakıştık
Gözlerimiz
yaşarmıştı
Bu
uzun ayrılık
Tanınmaz etmişti
ikimizi
Hatırlar
mısın bilmem
Çocuklar
bile bu hale
Dayanamamıştı.
Yıllar
yılı böyle geçti
Ben
aradım sen sormadın
Ben
uğradım sen gelmedin
O
günlerin hatırına
Bir
merhaba diyemedin
İki
yabancı olduk seninle
O
günlerden şimdiye
Değişmedik
ne kaldı
O
günkü çiçekler meyveye durdu
Çekirdekleri
büyüdü ağaç oldu
Her
geçen yıllarla birlikte
Nice
çiçekler ve yapraklar savurdu
O
günkü ipek duygular,
Şimdi taş duvar oldu..!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder