İKİ YAKIN DOST İDİK SENİNLE

Bir zamanlar

İyi arkadaştık seninle

Dolu, dolu günlerimiz geçer

Aynı evi paylaşır,

Beraber yer içer

Aynı sokakları dolaşır

Hüzünleri ortakyaşar

Sevinçlerle coşardık.

Birimizin sıkıntısına

İkimiz birden koşardık

Fakirlik yanımızdaydı

Heyecan sa kanımızdaydı.

Gelecek için hayaller kurarken

Sıkıntılara eyvallah demezdik

Soğuk kapımızdan gitmezdi.

Uzun kış gecelerinde titrerken

Umutlarımız bitmezdi.

İki yakın dosttuk seninle

Aynı okulun talebesiydik

Benzer duyguların divanesiydik

Stresli ortamlarda bile

Belirli sokakların abonesiydi.

Şehir turlarımız olurdu akşamlar

Avare, avare dolaşır dururduk

Boşalan kaldırımlarda

yalnız hisseder kendimizi

Şarkılar söylerdik

Sonrada  aklımıza geleni savururduk.

Çoğu gece uyumadan sabahlar

Beraber ağlar beraber gülerdik.

İyi bir arkadaştık seninle

Çocukken tanışmasak bile

Aynı memleketliydik

Kültürümüzde birdi

İnançlarımızda öyle

Aynılarımız pek çoktu

Sen biraz havai idin

Çevrene çabuk alışır

Folklor oynar

Kılıç kalkan savururdun.

Ben sana göre

Daha köylüce idim

Daha az konuşur

Geç alışır

Dersine çok çalışır

İyi problem çözer

Aynı zamanda

Duygularıyla çarpışır

Bir halim vardı.

Kızlara ders verirken

Güzeline aşık olur

Ayrı kalırsam eğer

Öleceğimi sanırdım

Onlara hislerimi

Şiirlerle anlatırdım.

Birbirini tamamlayan

İki yakın dosttuk seninle

Oyunlar düzenler oynardık

Geleceğin planını kurar

Birbirimizi kollardık.

Dostluğumuz için

Kendimizi feda ederdik.

Göz kırpmadan

Ölümüne giderdik.

Bir yaz tatilinde

Değişimin ilk temelini attın

Evliliğe merhaba deyince

Bir anda her şeyi unuttun

Ankara dan ayrılıp

Bursayı mekan tuttun

Evlilik değiştirdi seni

Göstermez oldun kendini

Yollarını ayırdın

Unutur gibi davrandın

Bir gittin bir daha sormadın

Selam aldın göndermedin

Durumunu bildirmedin

Kaç kez ziyaretine geldim

Bir karşılık veremedin

Yıllar sonra bir gün

Bir ofis önünde karşılaştık

Birkaç saniye bakıştık

Gözlerimiz yaşarmıştı

Bu uzun ayrılık

Tanınmaz  etmişti ikimizi

Hatırlar mısın bilmem

Çocuklar bile bu hale

Dayanamamıştı.

Yıllar yılı böyle geçti

Ben aradım sen sormadın

Ben uğradım sen gelmedin

O günlerin hatırına

Bir merhaba diyemedin

İki yabancı olduk seninle

O günlerden şimdiye

Değişmedik ne kaldı

O günkü çiçekler meyveye durdu

Çekirdekleri büyüdü ağaç oldu

Her geçen yıllarla birlikte

Nice çiçekler ve yapraklar savurdu

O günkü ipek duygular,

şimdi taş duvar oldu!!