Hasreti
yerinde yaşamak için
Gittiğim
yerlerde sen yoktun
Alev topu gibi yandı içim
Kurudu
sandığım gözlerimden
Akan
gözyaşıydı sicim, sicim.
Geriye
baktığında
Her şeyin
üzerine
Sis
perdesi çökmüş
Aradan
sızanlar
Kırık
dökük görüntüler
Yarı
hatırlanır fısıltılar
Şimdiye
kalan
Hevesle
yazılan
Sararmış
sayfalar
Kurumuş ağaçlardaki
Belli
belirsiz kazıntılar.
Eskiye
ait hiçbir şey
Kalmamıştı yerli yerinde
Her şey çok dağınık düzensiz
Başkalaşmış, değişmiş o
yerler
Bana
ne söyleyebilirdi ki sensiz!
Biliyor musun, neydi gördüğüm
Daha çok hasret
Daha çözümsüz düğüm.
Her bir taraf bomboş
Sensiz viran olmuş
Nağmeli kuşların yerini
Baykuşlar almış
Ne sen vardın orada
Nede senden bir iz
Okşayan serinlik şöyle dursun
Fırtına bile ilgisiz
Tüm güzellik yok olmuş
Kalıvermiş sevgisiz
Hasreti
yerinde yaşayım için
Bin bir
umutla
Günlerden
bir gün
Seni
ilk gördüğüm
O
yerlere döndüm
Güya
Hasret
giderecekti!
Yıllardır
suskunluğuma
Kim
bilir neler söyleyecekti!
Temmuz
2003
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder