Göz yaşınla kurak gönlüme
Bir
gül bahçesi donattın.
Sular
gibi sebil ettin canımı
Unuttum
kendimi
Yok,
ettin ihtiraslarımı
Yadigâr
bıraktın ruhuma
Demet,
demet sevginin ölümsüzlüğü.
Adadım
kendimi
En
derin dualar ve en içten niyazlarla
Ufukların
aydınlık muştusuyla dolu mor zamanlarına
Kucak
açtım, seninle gelecek sevgi ve ızdıraplara
Yetti
her şeyin,
ağlaya,
ağlaya
gülen
Güle,
güle ağlayana
Çelenk,
çelenk sevgi ördüm
Gönül
bahçesinin çiçeklerinden
Kadeh,
kadeh testi, testi can sebil ettim
Canıma,
can pınarından.
Muhabbetine
kavuşan
bu gönül
Nasibini
alırsa şu gülüşünden
İstemez
dünya evinin varlığından şanından.
Ankara kasım l982
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder