Hiç
sonu yok, bitişi yok sanılırdı
Herkesi
kıskandıran ihtişamlı servetin
Hiddetli
görüntün sağlığın heybetin
Dillerde
destanlaşan şöhretin
Hiç
sonu yok, bitişi yok sanılırdı.
Üzerindeydi
mülkün verdiği benlik
Etrafındaydı
kuş uçurmayan güvenlik
Mal,
mülk, parayla senlik, benlik
Hiç
bitmeyecek, hep sürecek sanılırdı.
Görkemli
saltanatının süreceği
Fırsatların
hep seninle gideceği
Şan
ve şöhretin hep seni seveceği
Bitmek
bilmeyen kibrinin
Hep
devam edeceği sanılırdı.
Sana
boyun büken
Namlı
şanlı dostların
Saraylarda
ağırladığın
Seçkin
konukların,
Gurur
dolu naraların
Hep
seninle kalacak sanılırdı.
Oysa
öyle olmadı
Her şey
bitiverdi
Yüzünde
perçinleşen
mutluluk
Kayboluverdi
Sen
daha buzlukta beklerken
Biriktirdiklerin
paylaşılıverdi.
Eğimli
bir yamaç,
Sapa
bir yolun geçtiği
İnsanın pek uğramayıp
Kuşların çör çöp biçtiği
Kuytu
bir mezarlık
Mekânın
oldu
Yılanların
bile uğramadığı çukur
Ansızın
seninle doldu
İnsanlığın hoyratça harcadığı hayatı
Yazılmayan
hazin bir hikâye gibi
Geceleri
cinlerin bile bulunmadığı
Bir
bozkırda son buldu
Tatmin
olmayan nefsi
Ancak,
üç beş kürek toprak doyurdu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder