Gurbete ilk yolculuk
Baş da
gezinirken efkâr
Hayat
yüzünü tanıtıverir
Yarınlar
için boştayken karar
Gurbet
yüzünü yansıtıverir.
Akşamdan
yapılırken hazırlık
Örtüyü
kaldırmaya başlar kızıllık
Tuhaf
duygularla yola çıkılır
Endişe dolu
gözlerle
Sağa sola bir
garipçe bakılır.
Gizemini
kaybeden sokaklar
Değişik
seslerle yankılanır.
Karanlığı
yırtan farlar,
Kendini
aydınlatmakta zorlanır.
Uzaktaki
yakınlarını bekleyenler
uğurlayanlar
uğurlananlar
kavuşmanın
ve Gurbetin basamağı
Bu mekanı
doldururlar
Farların ani
yanışında
Eller
boşlukta sallanır
Göz yaşları
yuvadan ayrılırken
Heyecan
dorukta yaşanır
Küçük
kırgınlıklar
Yaşanmamış
sayılır
Böylesi
duygusal anlar
Bu ortamdan
hoşlanır
İlk gurbet
yolculuğunda
Her şey
belleğe kazınır
Unutulur
gibi olsa da
Bazı zamanlar
hatırlanır
Farklılıklar,
görüntüler
Etrafta
olup bitenler
Dünden bir
şeyi andırır
Gurbetin
kokusu bile
Çekenini
yaşlandırır.
Ne yemeği
doyurur
Ne suyu
kandırır
Küçücük
olumsuzluklar
Gurbetçiyi
kahırlandırır.
Hasretin
yoğunlaştığı anlarda
Geçmek bilmez
uzaklarda
Sılanın özü
yaşanır
Duygu yüklü
mektuplarda
Soluk
günleri renklendirmek
Kolay
olmasa da denenir
Boş
vakitlerde yürümek
Yalnız
oturmaya yeğlenir.
Haberleşmede
ufak gecikmeler
Mektupsuz
bırakırsa sevgililer
Efkar
doruğa ulaşır
Her şey
esintilere kapılıp,
Oraya
buraya savrulur
Sitemler,
şarkılarda yaşanır
Mırıltılarla
eşlik edilir
Gurbetin
acısı
Başka neyle
giderilir..
1974 Temmuz
İstanbul’a ilk yolculuğum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder