GÜL OLSAYDIM DEME SAKIN

 

Gül bahçelerde saksıda

Duvarlarda askıda

Geceleri soğukta

Gündüzleri sıcakta

Yerinden ayrı düşünce

Heba olur sonunda

Onu en çok sevenler

Dalından koparırlar

Kısa olan ömrünü

Daha yakına alırlar

Önce gözleri,

Sonra evleri süsler.

Solgunluk başlayınca,

Yerlere düşer.

Kim bilir, kimler ezer

O nadide görüntü

İnsan eline düştü

Birkaç el değişti

Sonra küle dönüştü

Hayranı olanlar

Hani onu sevmişti.!

İmrenme güle

Düşmeden ele

Dön kalbime

Gül olayım deme sakın!

İşte gülün hayatı

Seveninin sanatı!

14 ŞUBAT 2013

ANKARA