HANİ GELECEKTİN!

Kalabalığın gurbete çıktığı yerde

Güneş yorgun gözlerini kırparken

Uğurlarken geleceğim demiştin

Sessizce  boynuma sarılarak

Hem gülücük hem de umut vermiştin

Hani nerdesin!!?

Gözlerim hasretinle yollarda

Bekledim bilmediğim bir zaman

Göründü seninle gidenler bir bir

Anlaşılınca yokluğun

Karanlığa bürünüverdi tüm şehir!.

Hani nerdesin!..?

Gecenin son çeyreği biterken

Acıyla yorgun düşüp yığılmışım

Işıklar yanıp sönerken garajın girişinde

Artık yaşayan bir ölü olmuşum.

Hani nerdesin!!?

Sonu gelmez bekleyişe başlarken

Kızaran ufuklarda horozlar sustu

Umut umutsuzluğa dönüp giderken

Anladım ki artık her şey bomboştu

Ben yıkıma, sen bilinmeze merhaba derken.

Hani nerdesin!!?

Silinmeyecek yerimde, aklımda kaldın

Yanında yaşlanmayacağın bir ömrü çaldın

Kim bilir, başlarken bu değildi muradın

Gerçeğin bu olsa da  
Sanmayasın ki ahımı aldın.

Hüseyin KOÇ/Ankara/I5 mayış l981