Belirsizlik
Yalnız
odamın balkonunda
Derinine
daldım akşam mehtabının
Aheste
müziğin sesi kulağımda
Tadını
çıkarıverdim ağlamanın
Acılar
özümden ırak değil
İç içe
girmiş onlar bende
Hayaller
hisler merak değil
Kederle
yoğrulmuş anılar bende
Esen rüzgar
saçlarımı okşadıkça
İnce bir
sesin içine karıştım
Kurak
gözlerim nemlendikce
Biten
mehtap da karanlığa alıştım
Çektim
sigaramı nefes, nefes
Çayımı
aldım yudum, yudum
Bitmeyen
acıların içinde
Meçhule
doğru savruldum.
Kapladı her
yeri derin bir sessizlik
Bırakmıyor
yakamı güvensizlik
Ölümden
farksız oldu
Gece ve
bendeki belirsizlik.
Bir gün
daha karıştı karanlıklara
Gece
fısıltısıyla birlikte
Kayboldu
bir nokta sonsuzlukta
Kesildi
mırıltılar titreyen dudaklarda
Hüseyin KOÇ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder